அண்ணியுடன் அன்லிமிடெட்

அண்ணியுடன் அன்லிமிடெட்

இன்று ஞாயிற்று கிழமை. எத்தனை நேரம் வேண்டுமானாலும் துங்கலாம். எனக்கு மட்டும் எட்டு மணிக்கெல்லாம் எழுந்திரிக்க வேண்டும். குறிப்பாக இன்று. ஏன்னு கேட்டா எப்புடிச் சொல்றது. இதெல்லாம் வெளிய சொல்லக் கூடிய விசயமா? இருந்தாலும் சொல்லித்தானே ஆகனும்.
எனக்கு ரெண்டு அண்ணன். நான் கடை குட்டி. அக்கா தங்கை யாரும் இல்லை. அப்பாவுக்கு கண்ட்ராக்ட் பிஸினஸ். அம்மாவுக்கு எப்பவும் ஊர் சுத்திக்கொண்டேயிருக்கனும். கோயம்புத்தூர் காலேஜில் 5 வருடம் படித்துவிட்டு இப்பொழுது இரண்டு மாதமாக வீட்டில் இருக்கிறேன். ஹாஸ்டல் லைஃப் ஒரு மாதிரி ஜாலியாக குடியும் கூத்துமாக போய்விட்டது. ஆனால் குட்டிங்க கூட சுத்தினாலும், ஓல் போடுற அளவுக்கு தைரியம் வந்ததில்லை. ஒரு தடவை ஒரு அயிட்டத்தோட வீட்டுக்கு நண்பர்களுடன் சென்றுவிட்டு ஏனோ மனது வராமல் திரும்பி வந்துவிட்டேன். தினமும் கையடிக்காமல் மட்டும் தூக்கம் வராது. இங்கே தஞ்சையில் அதிகம் ஃப்ரண்ட்ஸ் இல்ல. அதுவும் இந்த ஏரியாவுக்கு வீடு கட்டிக்கொண்டு வந்து இரண்டு வருடம் தான் ஆகிறது. எல்லாம் புது மனிதர்கள். புது சமூகம். இனிமேல் தான் ’கட்டிங்’ அடிக்க ஆள் தேடனும்.
பெரிய அண்ணனுக்கு கல்யாணம் ஆகி மூன்று வருடம் ஆகிவிட்டது. இன்னும் புள்ள குட்டி எதுவும் உண்டாகவில்லை. கும்பகோணத்திலிருக்கும் தூரத்து சொந்தமான ஜமுனாவை, அடக்கமான பெண், குடும்பத்துக்கு இது தான் லாயக்கு என்று அப்பா பிடிவாதமா கல்யாணம் பண்ணி வைத்தார். டிகிரி படித்திருந்தாலும் ஜமுனா அண்ணி கொஞ்சம் நாட்டுப் புறம் மாதிரியே இருப்பாங்க. அண்ணனுக்கு அண்ணி மேல் அவ்வளவு ஆசை இல்லை என்று எனக்கும் முன்பே தெரிந்து விட்டது. அவருக்கு மாடர்ன் பெண்களைத்தான் பிடிக்கும் என்று அரசல் புரசலாக கேள்விப்பட்டேன்.
அதற்காக ஜமுனா அப்புடி ஒன்னும் மோசமில்ல. 26 வயது. அளவான உயரம். கொஞ்சம் மாநிறம். நாட்டுக்கட்டை உடம்பு. 36C முலைகள் இரண்டும் மதர்ப்பாக முறைத்துக் கொண்டிருக்கும். எப்போதும் புடவை மட்டும் தான். இரவில் கூட நைட்டி அணிந்து நான் பார்த்ததில்லை. இடுப்பில் மடிப்பு ஏதும் இல்லாமல் மெலிந்திருந்தாலும் குண்டி மட்டும் மண் பானையின் அடிப்பாகம் போல அளவாக உருண்டு எடுப்பாக தள்ளிக்கொண்டிருக்கும். புடவைய இறுக்கமாகக் கட்டி முந்தானைய இடுப்பில் சொருகியிருந்தால் ஜமுனாவுக்கு ஈடு ஜமுனாவே தான். அந்த இடுப்புக்கே ஆயிரம் பேரு அலைவார்கள். அப்புடி ஒரு கவர்ச்சி.
கல்யாணம் ஆன சில மாதங்களிலேயே குடும்பப் பொறுப்பு அணைத்தையும் அண்ணியிடம் கொடுத்துவிட்டு அம்மா சுதந்திரமானார்கள். ஒவ்வொருவர் மீதும் அண்ணி காட்டும் பாசமும் பரிவும் பார்ப்பவர்களை பிரம்மிக்க வைக்கும். இப்படி ஒரு பாசமான மனைவியை அண்ணனுக்கு மட்டும் ஏன் பிடிக்காமல் போனது என்று எனக்கு ஆச்சரியமாகவே இருந்தது. ஆனாலும் இதெல்லாம் வெளியில் தெரியாது. பார்ப்பவர்களுக்கு சந்தேகம் வராத அளவுக்கே இருவரும் நடந்து கொள்வார்கள்.
என் பெயர் சூர்யா. ஜமுனா அண்ணி என்னை தம்பி தம்பி-என்று கிராமங்களில் அழைப்பாது போலவே அழைப்பார்கள். அண்ணிக்கு என் மேல தனிப் பாசம். நான் ஹாஸ்டலில் இருக்கும் போது லீவுக்கு ஊருக்கு வந்தால் வீட்டை விட்டு வெளிய போக விடமாட்டாள். எனக்கு என்ன வேண்டுமென்றாலும் அண்ணி தான். பொதுவாக எல்லாரும் கொழுந்தனுக்கு பேண்ட் சட்டையை வேண்டுமென்றால் துவைத்துப் போடுவார்கள்.. ஆனா ஜமுனா அண்ணி என்னுடைய ஜட்டி பனியன் கூட துவைத்து காயவைத்து கொடுப்பார்கள் என்றால் எந்த அளவுக்கு என் மேல் பாசம் என்று நீங்களே தெரிந்துகொள்ளுங்கள்.
ஆரம்பத்தில் நானும் அண்ணியின் மேல் மரியாதையாகத் தான் இருந்தேன். காலேஜ் முடித்துவிட்டு மொத்தமா வீட்டோட வந்தவிட்ட இந்த இரண்டு மாதத்தில் என்னுடைய பார்வையெல்லாம் மாறிவிட்டது. அதற்கு காரணமும் அண்ணி தான். குத்து படம் பார்த்துக் கொண்டே கையடித்து அலுத்துப் போயிருக்கும் சமயம் ஒரு நாள் மாடியில் இருக்கும் என் அறைக்கு அண்ணி வந்தாள்.
கையடித்து ஒழுக விட்டிருந்த ஜட்டியை கட்டிலுக்கு அடியில் போட்டுட்டு லுங்கியும் பனியனோடும் உட்கார்ந்திருந்தேன். அண்ணி ஹாங்கரில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த அழுக்குத் துணியெல்லாம் எடுத்து கீழ போட்டுவிட்டு என்னிடம் வந்தாள்.
“தம்பி, பனியனையும் கழட்டடுங்க. ஒரேடியா துவைச்சிடுறேன்”
“ம்ம்ம் வேனாம்ணி. இது இருக்கட்டும்”
“அட கழட்டுங்க. வேற போட்டுக்கலாம். இங்க பாருங்க வியர்வையில் நனைஞ்சி போயிருக்கு” என்று சொல்லிக்கொண்டே என் இடுப்பில் கையை வைத்து பனியனை மேலே இழுக்க ஆரம்பித்தாள். நானும் இரண்டு கையையும் தூக்கிக்கொள்ள பனியனைக் கழட்டிவிட்டு என் அக்குளில் கையை வைத்து தடவினாள்.
“அய்யோ.. சும்மா இருங்கண்ணி கூசுது” என்றேன்.
“இதென்ன இங்க இப்புடி முடி வச்சிருக்கீங்க. பட்டணத்து புள்ள மாதிரி சுத்தமா வச்சிக்க வேணாமா” என்று சிரித்தாள்.
“சுத்தமாத் தான் வச்சிருப்பேன். இப்ப வீட்ல இருக்கிறதுனால அப்புடியே விட்டுட்டேன்” என்றேன்.
“ஏன்!. இந்த மன்மதன ரசிக்க ரதிங்க யாரும் கிடைக்கலையோ” என்றாள்.
“போங்கண்ணி உங்களுக்கு எப்பவும் கிண்டல் தான். அப்புடித்தான் வச்சிக்கங்களேன்” என்றேன்.
“இருக்கும்.. இருக்கும்.. கோயம்புத்தூர்ல எத்தனை ரதியோ” என்று சொல்லிக்கொண்டே என் கன்னத்தை செல்லமாகக் கிள்ளிவிட்டு தலை முடியைக் களைத்தாள்.
“ஏன் தம்பி உடம்பெல்லாம் சுடுது. சுரம் எதுவும் அடிக்குதா” என்று தொண்டையில் கை வைத்துப் பார்த்தாள். ’கையடித்த சூடு இன்னும் குறையவில்லை’ என்று சொல்ல முடியாமல் தவித்தேன்.
“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லண்ணி. என் உடம்பு எப்பவும் கொஞ்சம் சூடாத்தான் இருக்கும்” என்றேன்.
“அப்புடியா. சரி சரி. இங்க யாரும் ரதிங்க இல்லைன்னு அலட்சியமா இருக்காதீங்க. எப்பவும் போலவே இருங்க. யாராச்சும் உங்களுக்கு தெரியாம ரசிச்சாலும் ரசிக்கலாமில்ல” என்று சொல்லிவிட்டு கட்டிலுக்கு கீழே குனிந்தாள். அங்கே தான் என் கையடித்த ஜட்டி விந்துக் குழம்போடு கிடந்தது. நான் சட்டென்று கம்ப்யூட்டர் பக்கம் திரும்பிக் கொண்டு அண்ணியை ஓரக் கண்ணால் பார்த்தேன்.
ஜட்டியை கையிலெடுத்த அண்ணிக்கு பிசு பிசுவென்றிருந்திருக்க வேண்டும். விரலால் தடவிப் பார்த்தாள். அந்தப் பக்கம் திரும்பிக் கொண்டு ஜட்டியை முகத்தருகே கொண்டு போய் மோப்பம் பிடித்துவிட்டு என் பக்கம் திரும்பினாள்.
“உங்களுக்கு சீக்கிரம் ஒரு கால்கட்டு போடனும். சூடாவே இருந்தா உடம்புல இருக்கிற தண்ணிச் சத்தெல்லாம் போயி இளைச்சிப் போயிடுவீங்க. கொஞ்சம் கண்ட்ரோலா இருக்கிறது நல்லது” என்று சொல்லிவிட்டு என் பதிலுக்கு காத்திருக்காமல் போய்விட்டாள்.